Op 12 juni 2018 lazen we in de media over vrede met Noord Korea: Trump kondigt einde ´war games´ met Zuid Korea aan en ‘ik kan een fout maken, maar eerst moeten we Kim Jong-un vertrouwen dat hij het meent’.
Bij gebrek aan rechtenvrije afbeeldingen van de topontmoeting dit plaatje met lookalikes van Trump en Kim Jong-un in Singapore. (Afbeelding: Getty Images (2)).
Oud president Jimmy Carter zei onlangs dat als het president Donald Trump lukt om vrede te sluiten met Noord Korea, hij absoluut de Nobelprijs verdient. De top met Kim Jong-un –de eerste ooit tussen een Amerikaanse president en Noord Koreaanse leider- is volgens Trump een groot succes, ook al is er nog een lange weg te gaan, zo benadrukte de president, die achteraf ook nog beloofde dat de jaarlijkse massale ‘war games’ met Zuid Korea tot het verleden behoren. Dat zal hem in eigen land ongetwijfeld de woede van het militair-industriële complex opleveren. Trump erkende weliswaar dat er nog veel onzekerheden zijn en hij het ‘fout kan hebben’, maar dat hij nu de overtuiging heeft dat Kim het echt meent en alle kernwapens uit zijn land zal verwijderen.
‘We gaan geen war games meer spelen... Ik vond die toch al erg provocatief. Ik vond ze ook heel erg duur.’ Deze uitspraak van Trump deed sterk denken aan zijn presidentscampagne, toen hij zich presenteerde als de man die van plan was om flink te snijden in het krankzinnig dure Amerikaanse militaire imperium dat over de hele wereld honderden bases heeft.
Overigens zouden die ‘war games’ niet eens ter sprake zijn gekomen tijdens zijn gesprek met Kim. Als Trump zijn woorden nakomt, dan zal men ook in Beijing heel erg blij zijn dat de forse Amerikaanse macht, die in Zuid Korea feitelijk permanent op de drempel van China is gelegerd, substantieel kleiner gaat worden. China wil overigens ook af van de Amerikaanse raketafweersystemen die daar staan opgesteld.
‘Kan zijn dat ik een fout maak, maar ik vertrouw hem’.
In ruil voor Kims belofte om zijn kernwapenprogramma op te geven, geeft de VS hem de nodige veiligheidsgaranties. ABC vroeg Trump tijdens een interview hoe hij zo’n wrede dictator, die zoveel mensenrechten schendt, en in wiens land tal van concentratiekampen zijn, waar mensen honger lijden, en tegenstanders zonder pardon worden vermoord, kan vertrouwen.
Trump: ‘Ik handel met wat me is gegeven. Kan zijn dat als je me het over een jaar vraagt, ik zeg dat het een fout was. Maar ik vertrouw hem... Ik denk dat hij echt iets goeds wil doen voor Noord Korea... Ik denk dat hij gelijk begint met denucleariseren. Ik heb in mijn leven heel veel deals gemaakt, en soms blijken de mensen die je het meeste wantrouwt de meest eerzame te zijn, en de mensen die je het meest vertrouwt juist niet.’ (1)
Voorganger kreeg Nobelprijs en veroorzaakte dood van 1 miljoen mensen.
Hoe dan ook, de wereld heeft zijn eerste Amerikaanse president die zijn nek uitsteekt om een einde te maken aan een oorlog die officieel al 70 jaar duurt.
Dat is nog eens andere koek dan de Nobelprijs die werd toegekend aan zijn ‘illustere’ voorganger, een president die nog helemaal niets had gepresteerd, en later de eerste naoorlogse president bleek die op iedere dag van zijn ambtstermijn wel ergens oorlog voerde, die 9 landen liet bombarderen, daarbij zo’n 1 miljoen mensen doodde, miljoenen anderen op de vlucht deed slaan, en overal waar hij ingreep het islamitische radicalisme een enorme boost gaf – om over het veroorzaken van grote spanningen met Rusland nog maar te zwijgen.
(1) Zero Hedge
(2) Afbeelding: Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)
Via: xandernieuws
Oud president Jimmy Carter zei onlangs dat als het president Donald Trump lukt om vrede te sluiten met Noord Korea, hij absoluut de Nobelprijs verdient. De top met Kim Jong-un –de eerste ooit tussen een Amerikaanse president en Noord Koreaanse leider- is volgens Trump een groot succes, ook al is er nog een lange weg te gaan, zo benadrukte de president, die achteraf ook nog beloofde dat de jaarlijkse massale ‘war games’ met Zuid Korea tot het verleden behoren. Dat zal hem in eigen land ongetwijfeld de woede van het militair-industriële complex opleveren. Trump erkende weliswaar dat er nog veel onzekerheden zijn en hij het ‘fout kan hebben’, maar dat hij nu de overtuiging heeft dat Kim het echt meent en alle kernwapens uit zijn land zal verwijderen.
‘We gaan geen war games meer spelen... Ik vond die toch al erg provocatief. Ik vond ze ook heel erg duur.’ Deze uitspraak van Trump deed sterk denken aan zijn presidentscampagne, toen hij zich presenteerde als de man die van plan was om flink te snijden in het krankzinnig dure Amerikaanse militaire imperium dat over de hele wereld honderden bases heeft.
Overigens zouden die ‘war games’ niet eens ter sprake zijn gekomen tijdens zijn gesprek met Kim. Als Trump zijn woorden nakomt, dan zal men ook in Beijing heel erg blij zijn dat de forse Amerikaanse macht, die in Zuid Korea feitelijk permanent op de drempel van China is gelegerd, substantieel kleiner gaat worden. China wil overigens ook af van de Amerikaanse raketafweersystemen die daar staan opgesteld.
‘Kan zijn dat ik een fout maak, maar ik vertrouw hem’.
In ruil voor Kims belofte om zijn kernwapenprogramma op te geven, geeft de VS hem de nodige veiligheidsgaranties. ABC vroeg Trump tijdens een interview hoe hij zo’n wrede dictator, die zoveel mensenrechten schendt, en in wiens land tal van concentratiekampen zijn, waar mensen honger lijden, en tegenstanders zonder pardon worden vermoord, kan vertrouwen.
Trump: ‘Ik handel met wat me is gegeven. Kan zijn dat als je me het over een jaar vraagt, ik zeg dat het een fout was. Maar ik vertrouw hem... Ik denk dat hij echt iets goeds wil doen voor Noord Korea... Ik denk dat hij gelijk begint met denucleariseren. Ik heb in mijn leven heel veel deals gemaakt, en soms blijken de mensen die je het meeste wantrouwt de meest eerzame te zijn, en de mensen die je het meest vertrouwt juist niet.’ (1)
Voorganger kreeg Nobelprijs en veroorzaakte dood van 1 miljoen mensen.
Hoe dan ook, de wereld heeft zijn eerste Amerikaanse president die zijn nek uitsteekt om een einde te maken aan een oorlog die officieel al 70 jaar duurt.
Dat is nog eens andere koek dan de Nobelprijs die werd toegekend aan zijn ‘illustere’ voorganger, een president die nog helemaal niets had gepresteerd, en later de eerste naoorlogse president bleek die op iedere dag van zijn ambtstermijn wel ergens oorlog voerde, die 9 landen liet bombarderen, daarbij zo’n 1 miljoen mensen doodde, miljoenen anderen op de vlucht deed slaan, en overal waar hij ingreep het islamitische radicalisme een enorme boost gaf – om over het veroorzaken van grote spanningen met Rusland nog maar te zwijgen.
(1) Zero Hedge
(2) Afbeelding: Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)
Via: xandernieuws