Op 7 juni 2019 lazen we in de media de vraag of de EU “een tweede Turkse invasie” op Cyprus toestaat, dat uit angst voor 4 miljoen wachtende immigranten in Turkije?
Een Turks boorschip wordt vergezeld van een fregat. De Turken proberen met militaire macht beslag te leggen op de Cypriotische gasvelden (Afbeelding: Getty Images).
‘Israël grootste struikelblok voor Turkije’ – Turkse oorlog tegen pact Cyprus-Griekenland-Israël en ook Egypte weer een stap dichterbij.
Het noorden van EU-lid Cyprus wordt al sinds 1974 bezet door Turkije, dat nog steeds het enige land ter wereld is dat dit deel als onafhankelijke staat erkent. Het afgelopen jaar treedt Turkije steeds agressiever op tegen Cypriotische en Westerse pogingen om de grote gasvoorraden bij het eiland aan te boren. Turkije eist namelijk bijna alle wateren rondom Cyprus voor zichzelf op, wat grenst aan een regelrechte oorlogsverklaring aan –we herhalen: EU lidstaat!- Cyprus. Laat men in Brussel en andere Westerse hoofdsteden deze feitelijk tweede Turkse invasie van Cyprus gebeuren, omdat de islamitische Turkse dictator Erdogan dreigt om anders de 4 miljoen in zijn land wachtende migranten (3) op Europa af te sturen?
Het gaat steeds slechter met de Turkse economie en Turkse munt, de lira. De werkloosheid in het land loopt flink op, en de Turken zijn een stuk minder vriendelijk voor de inmiddels 4 miljoen wachtende Aziatische en Afrikaanse migranten in hun land, waarvan er velen voor hongerloontjes werken en zo veel Turkse arbeiders van hun banen en inkomsten beroven.
Het enorme leger migranten hoopt dat Erdogan de sluizen naar Europa, die hij voor een ‘steunmaatregel’ –sommigen zouden zeggen omkoopsom- van zo’n 6 miljard euro uit Brussel grotendeels (maar niet volledig) gesloten heeft, weer openzet.
‘Tweede Turkse invasie van Cyprus’.
De moslimdictator in Ankara houdt zich vermoedelijk enkel aan de afspraken met de EU omdat hij hiermee een uitstekend chantagemiddel in handen heeft, dat hij achter de schermen reeds zou kunnen inzetten om de Europeanen in toom te houden over wat de Cypriotische president Anastasiades en diverse analisten de ‘tweede Turkse invasie’ van Cyprus noemen: het met vertoon van militaire macht voorkomen dat op het Cypriotische deel van de Middellandse Zee naar gas kan worden geboord, omdat Erdogan alles voor Turkije opeist.
De inkomsten uit dat gas heeft hij niet alleen nodig om de kwakkelende Turkse economie een boost te geven, maar vooral om zijn megalomane imperialistische visioen het Ottomaanse Rijk te herstellen te financieren. Hiervoor is namelijk een enorm en modern leger nodig dat in staat is vele landen (ook in Europa) aan te vallen en te veroveren.
Turkije werkt al jaren aan de opbouw van zo’n grote strijdmacht en heeft onlangs zeer tegen de zin van de VS (2) Russische S-400 afweerraketten aangeschaft, omdat daarmee de door Israël en tal van NAVO landen gebruikte Amerikaanse gevechtsvliegtuigen kunnen worden neergehaald. Als vergelding voor de aankoop van die raketten heeft Amerika vandaag besloten om voorlopig geen Turkse piloten meer te trainen om met de F-35 te kunnen vliegen. Mogelijk wordt de geplande levering van 100 F-35’s aan Turkije in zijn geheel geschrapt en loopt zelfs het NAVO lidmaatschap van de Turken gevaar (2).
Een grote bedreiging voor Erdogans greep naar de gasvoorraden is het door Amerika gesteunde East Med Pipeline project, een samenwerkingsverband tussen Israël, Griekenland en Cyprus, die niet zo lang geleden ook al besloten om op militair gebied samen een vuist te maken tegen het Turkse imperialisme. Turkije wil dat project daarom ten koste van alles zien te voorkomen, en daarvoor moet Cyprus uit de weg worden geruimd.
EU: woorden, maar geen daden tegen Ankara.
EU buitenland’chef’ Federica Mogherini riep Turkije weliswaar op tot ‘onmiddellijke terughoudendheid en respect voor de soevereine rechten van Cyprus in zijn Exclusieve Economische Zone (EEZ), en af te zien van elke illegale actie waarop de EU in volle solidariteit met Cyprus zal reageren,’ maar ondernam eerder helemaal niets toen Turkse marineschepen in februari 2018 een schip van de Italiaanse oliemaatschappij ENI, die in de Cypriotische EEZ wilde gaan boren, blokkeerden.
Ook het Amerikaanse minister van BuZa eist dat Turkije stopt met het boren naar gas in de Cypriotische EEZ. Het Amerikaanse ExxonMobil werd overigens niet tegengehouden door Turkije, maar dat kwam omdat het hun vaartuig werd beschermd door Amerikaanse marineschepen.
‘Israël grootste struikelblok voor Turkije’.
Economisch expert Harris Samaras, voorzitter van de internationale investeringsbank Pytheas, legde uit dat Israël het grootste struikelblok is voor de Turkije. ‘De sterkste energie link voor Israël (dat zelf ook grote gasvoorraden in zijn eigen EEZ heeft) is Cyprus… Dus als Erdogans plan wil slagen moet Cyprus geëlimineerd worden. Bovendien is ook Egypte met zijn Zhor aardgasvelden een belangrijke regionale kracht. Ondanks meningsverschillen in het verleden zijn de verhoudingen tussen Israël en Egypte verbeterd… Door Cyprus te ‘neutraliseren’… zal Israël in veel opzichten worden beroofd van zijn regionale geopolitieke invloed.’
‘Erdogan is zich ervan bewust dat het voor Turkije onmogelijk is om regionale hegemonie te verkrijgen als vooral Amerikaanse, maar ook Franse belangen een stevige voet aan de grond krijgen in Cyprus. Dat is zijn grootste angst.’
Turkse oorlogen in het verschiet.
De vraag is hoever de despoot in Ankara durft te gaan om zijn doelstellingen te realiseren. Vooralsnog wijst alles erop dat Turkije vast van plan is om inderdaad de belangrijkste macht in de regio te worden, en bereid is om die macht met militaire middelen af te dwingen en uit te breiden. Turkse oorlogen tegen Cyprus, Griekenland, Egypte en Israël –en vermoedelijk ook Libië, omdat de Turken daarvoor al veel uit Syrië en Irak gevluchte ISIS strijders naar dat land hebben overgebracht- ligt dan mogelijk al binnen enkele jaren in het verschiet, wat voor de hele regio ingrijpende gevolgen zal hebben, ook voor Europa.
(gebaseerd op) (1) Uzay Bulut voorThe Gatestone Institute via Zero Hedge (2) Zero Hedge
(3) Unzensuriert
Afbeelding: Embed from Getty Images (vrij voor redactioneel gebruik, niet commercieel)
Via: xandernieuws
‘Israël grootste struikelblok voor Turkije’ – Turkse oorlog tegen pact Cyprus-Griekenland-Israël en ook Egypte weer een stap dichterbij.
Het noorden van EU-lid Cyprus wordt al sinds 1974 bezet door Turkije, dat nog steeds het enige land ter wereld is dat dit deel als onafhankelijke staat erkent. Het afgelopen jaar treedt Turkije steeds agressiever op tegen Cypriotische en Westerse pogingen om de grote gasvoorraden bij het eiland aan te boren. Turkije eist namelijk bijna alle wateren rondom Cyprus voor zichzelf op, wat grenst aan een regelrechte oorlogsverklaring aan –we herhalen: EU lidstaat!- Cyprus. Laat men in Brussel en andere Westerse hoofdsteden deze feitelijk tweede Turkse invasie van Cyprus gebeuren, omdat de islamitische Turkse dictator Erdogan dreigt om anders de 4 miljoen in zijn land wachtende migranten (3) op Europa af te sturen?
Het gaat steeds slechter met de Turkse economie en Turkse munt, de lira. De werkloosheid in het land loopt flink op, en de Turken zijn een stuk minder vriendelijk voor de inmiddels 4 miljoen wachtende Aziatische en Afrikaanse migranten in hun land, waarvan er velen voor hongerloontjes werken en zo veel Turkse arbeiders van hun banen en inkomsten beroven.
Het enorme leger migranten hoopt dat Erdogan de sluizen naar Europa, die hij voor een ‘steunmaatregel’ –sommigen zouden zeggen omkoopsom- van zo’n 6 miljard euro uit Brussel grotendeels (maar niet volledig) gesloten heeft, weer openzet.
‘Tweede Turkse invasie van Cyprus’.
De moslimdictator in Ankara houdt zich vermoedelijk enkel aan de afspraken met de EU omdat hij hiermee een uitstekend chantagemiddel in handen heeft, dat hij achter de schermen reeds zou kunnen inzetten om de Europeanen in toom te houden over wat de Cypriotische president Anastasiades en diverse analisten de ‘tweede Turkse invasie’ van Cyprus noemen: het met vertoon van militaire macht voorkomen dat op het Cypriotische deel van de Middellandse Zee naar gas kan worden geboord, omdat Erdogan alles voor Turkije opeist.
De inkomsten uit dat gas heeft hij niet alleen nodig om de kwakkelende Turkse economie een boost te geven, maar vooral om zijn megalomane imperialistische visioen het Ottomaanse Rijk te herstellen te financieren. Hiervoor is namelijk een enorm en modern leger nodig dat in staat is vele landen (ook in Europa) aan te vallen en te veroveren.
Turkije werkt al jaren aan de opbouw van zo’n grote strijdmacht en heeft onlangs zeer tegen de zin van de VS (2) Russische S-400 afweerraketten aangeschaft, omdat daarmee de door Israël en tal van NAVO landen gebruikte Amerikaanse gevechtsvliegtuigen kunnen worden neergehaald. Als vergelding voor de aankoop van die raketten heeft Amerika vandaag besloten om voorlopig geen Turkse piloten meer te trainen om met de F-35 te kunnen vliegen. Mogelijk wordt de geplande levering van 100 F-35’s aan Turkije in zijn geheel geschrapt en loopt zelfs het NAVO lidmaatschap van de Turken gevaar (2).
Een grote bedreiging voor Erdogans greep naar de gasvoorraden is het door Amerika gesteunde East Med Pipeline project, een samenwerkingsverband tussen Israël, Griekenland en Cyprus, die niet zo lang geleden ook al besloten om op militair gebied samen een vuist te maken tegen het Turkse imperialisme. Turkije wil dat project daarom ten koste van alles zien te voorkomen, en daarvoor moet Cyprus uit de weg worden geruimd.
EU: woorden, maar geen daden tegen Ankara.
EU buitenland’chef’ Federica Mogherini riep Turkije weliswaar op tot ‘onmiddellijke terughoudendheid en respect voor de soevereine rechten van Cyprus in zijn Exclusieve Economische Zone (EEZ), en af te zien van elke illegale actie waarop de EU in volle solidariteit met Cyprus zal reageren,’ maar ondernam eerder helemaal niets toen Turkse marineschepen in februari 2018 een schip van de Italiaanse oliemaatschappij ENI, die in de Cypriotische EEZ wilde gaan boren, blokkeerden.
Ook het Amerikaanse minister van BuZa eist dat Turkije stopt met het boren naar gas in de Cypriotische EEZ. Het Amerikaanse ExxonMobil werd overigens niet tegengehouden door Turkije, maar dat kwam omdat het hun vaartuig werd beschermd door Amerikaanse marineschepen.
‘Israël grootste struikelblok voor Turkije’.
Economisch expert Harris Samaras, voorzitter van de internationale investeringsbank Pytheas, legde uit dat Israël het grootste struikelblok is voor de Turkije. ‘De sterkste energie link voor Israël (dat zelf ook grote gasvoorraden in zijn eigen EEZ heeft) is Cyprus… Dus als Erdogans plan wil slagen moet Cyprus geëlimineerd worden. Bovendien is ook Egypte met zijn Zhor aardgasvelden een belangrijke regionale kracht. Ondanks meningsverschillen in het verleden zijn de verhoudingen tussen Israël en Egypte verbeterd… Door Cyprus te ‘neutraliseren’… zal Israël in veel opzichten worden beroofd van zijn regionale geopolitieke invloed.’
‘Erdogan is zich ervan bewust dat het voor Turkije onmogelijk is om regionale hegemonie te verkrijgen als vooral Amerikaanse, maar ook Franse belangen een stevige voet aan de grond krijgen in Cyprus. Dat is zijn grootste angst.’
Turkse oorlogen in het verschiet.
De vraag is hoever de despoot in Ankara durft te gaan om zijn doelstellingen te realiseren. Vooralsnog wijst alles erop dat Turkije vast van plan is om inderdaad de belangrijkste macht in de regio te worden, en bereid is om die macht met militaire middelen af te dwingen en uit te breiden. Turkse oorlogen tegen Cyprus, Griekenland, Egypte en Israël –en vermoedelijk ook Libië, omdat de Turken daarvoor al veel uit Syrië en Irak gevluchte ISIS strijders naar dat land hebben overgebracht- ligt dan mogelijk al binnen enkele jaren in het verschiet, wat voor de hele regio ingrijpende gevolgen zal hebben, ook voor Europa.
(gebaseerd op) (1) Uzay Bulut voorThe Gatestone Institute via Zero Hedge (2) Zero Hedge
(3) Unzensuriert
Afbeelding: Embed from Getty Images (vrij voor redactioneel gebruik, niet commercieel)
Via: xandernieuws