Op 22 mei 2018 lazen we in de media dat er een verborgen economische crash plaats vindt: 43% van de Amerikanen kan voedsel en huur niet meer betalen en dat ook almaar groter wordend deel van de Nederlandse bevolking door regeringsbeleid richting armoede wordt geduwd.
Je kunt met je kind altijd nog onder een brug gaan slapen... (Afbeelding: Getty Images (2)).
Onlangs kwam in de VS in het nieuws dat de meeste Amerikanen geen financiële buffer meer hebben, en tegenvallers van ‘slechts’ $ 1000,- niet meer kunnen betalen. Uit een nieuw onderzoek blijkt dat het nog veel erger gesteld is met de Amerikaanse bevolking: maar liefst 43% heeft niet voldoende inkomsten om basiszaken zoals huur (/hypotheek) en zelfs voedsel te bekostigen. Dat betekent feitelijk dat het land as we speak economisch aan het instorten is. We vragen ons serieus af in hoeverre ook ons eigen land -achter de kunstmatige optimistische propaganda berichten van de overheid- op eenzelfde verborgen instorting en massale armoede afstevent.
United Way verrichtte een uitgebreid onderzoek naar een groep Amerikanen die onder het stickertje ALICE werden geplaatst, een afkorting die staat voor ‘beperkte mogelijkheden’, ‘krap inkomen’ en ‘met werk’. Als voorbeeld worden kassières, pompbedienden, kinderopvangmedewerkers, winkelverkopers, thuiszorgers, schoonmakers en lager kantoorpersoneel genoemd – kortom, banen waar ook miljoenen Nederlanders van rond moeten zien te komen.
Gemiddelde hardwerkende burger in de problemen.
Een doorsnee ‘Alice’ kan inmiddels niet langer alle rekeningen betalen, heeft amper of helemaal geen spaargeld, en moet harde keuzes maken tussen bijvoorbeeld goede zorg voor de kinderen of het betalen van de huur (/ hypotheek). Eén onverwachte dure reparatie van de auto, of een hoge rekening van een medische specialist, is voldoende om deze gezinnen over het randje te duwen.
‘Alice’ is de gemiddelde hardwerkende burger die ieder jaar een stukje minder van de vaste lasten kan betalen, die almaar duurder worden. Dat zal veel Nederlanders bekend in de oren klinken, en binnenkort vermoedelijk nog veel meer, aangezien de regering de BTW op basiszaken zoals voedsel van 6% naar 9% gaat verhogen, zonder dat daar een substantiële verhoging van inkomens en uitkeringen tegenover staat.
In de VS zijn er per staat aanzienlijke verschillen. Zo heeft North Dakota met ‘slechts’ 32% het laagste aantal ‘Alice’ gezinnen, en hebben Californië, New Mexico en Hawaii met 49% het hoogste aantal. Uit Californië is zelfs een ware exodus op gang gekomen van lage- en middenklasse gezinnen die vooral de sterk gestegen lasten voor wonen en levensonderhoud niet meer kunnen betalen.
‘Velen van ons één tegenvaller verwijderd van financiële ramp’.
Het overheidsbeleid om armoede tegen te gaan heeft gefaald. Zo verlaagt bijvoorbeeld Ohio al tientallen jaren de belastingen, maar toch verkeren veel inwoners in grote financiële problemen. In de andere staten is het niet anders.
‘De economische instorting is gekomen,’ constateert The Organic Prep blogger Daisy Luther dan ook. ‘Velen van ons zijn één personeelijk financieel drama verwijderd van een ramp.’ In haar eigen geval werd haar dochter langdurig ziek, wat haar maandenlange financiële reserves snel uitputte. Schulden had ze niet, met uitzondering van het afbetalen van haar auto. ‘Alles ging fantastisch, totdat dit veranderde.’
Welke landen gaan Venezuela achterna?
Ze wijst op de instorting van Griekenland enkele jaren geleden, waar nog steeds honderdduizenden gezinnen in pure armoede moeten leven. Uit Cyprus, Argentinië en zelfs Groot Brittannië komen inmiddels dezelfde signalen. Gaan deze en andere landen hetzelfde duistere lot tegemoet als het socialistische Venezuela, waar aan werkelijk alles een groot tekort is, en de overheid met keiharde hand een opstand van het uitgehongerde en in diepe ellende gestorte volk onderdrukt?
Volgens Luther en diverse analisten is het verhogen van het minimumloon niet de oplossing. Dit werd al in diverse Amerikaanse staten uitgeprobeerd, met als gevolg dat veel bedrijven werknemers begonnen te ontslaan omdat die niet meer te betalen waren.
De tering naar de nering zetten.
Simpele oplossingen zijn er niet, want niet één Westerse regering is bereid om de in gang gezette ‘omverdeling’ (steeds meer geld weghalen bij de gewone burger, ten gunste van een klein clubje rijken en machtigen) aan te pakken. Op persoonlijk vlak kunnen mensen daarom het beste ‘de tering naar de nering’ zetten, oftwel: inkomsten en uitgaven op een rijtje zetten, alleen voor de hoogstnodige zaken geld uitgeven, en proberen een klein spaarpotje voor tegenvallers op te bouwen (alhoewel dat voor veel mensen inmiddels onmogelijk is gemaakt, ook in Nederland).
Andere tips van Luther: leer weer zaken zelf te maken, want iedere voorraad gaat een keer op, en als er dan nog steeds een grote crisis is, kom je toch in de problemen terecht. Leer ook dingen te repareren in plaats van ze meteen te vervangen. Schrap overbodige ‘luxe’ goederen zoals allerlei dure verzorgingsproducten, en schakel over op ‘ouderwetse’, goedkopere middelen. En zet een streep door niet noodzakelijke zaken die veel geld kosten, zoals vakanties, de zoveelste andere jas of broek, het vervangen van meubelen, een nieuwe auto of TV, et cetera.
En last but not least: denk in het stemhokje eens aan de toekomst, in plaats van aan de immer loze verkiezingsbeloften van heersende elite, die zich overduidelijk steeds minder aantrekt van het welzijn van haar eigen onderdanen.
(1) Zero Hedge
(2) Afbeelding: Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)
Via: xandernieuws
Onlangs kwam in de VS in het nieuws dat de meeste Amerikanen geen financiële buffer meer hebben, en tegenvallers van ‘slechts’ $ 1000,- niet meer kunnen betalen. Uit een nieuw onderzoek blijkt dat het nog veel erger gesteld is met de Amerikaanse bevolking: maar liefst 43% heeft niet voldoende inkomsten om basiszaken zoals huur (/hypotheek) en zelfs voedsel te bekostigen. Dat betekent feitelijk dat het land as we speak economisch aan het instorten is. We vragen ons serieus af in hoeverre ook ons eigen land -achter de kunstmatige optimistische propaganda berichten van de overheid- op eenzelfde verborgen instorting en massale armoede afstevent.
United Way verrichtte een uitgebreid onderzoek naar een groep Amerikanen die onder het stickertje ALICE werden geplaatst, een afkorting die staat voor ‘beperkte mogelijkheden’, ‘krap inkomen’ en ‘met werk’. Als voorbeeld worden kassières, pompbedienden, kinderopvangmedewerkers, winkelverkopers, thuiszorgers, schoonmakers en lager kantoorpersoneel genoemd – kortom, banen waar ook miljoenen Nederlanders van rond moeten zien te komen.
Gemiddelde hardwerkende burger in de problemen.
Een doorsnee ‘Alice’ kan inmiddels niet langer alle rekeningen betalen, heeft amper of helemaal geen spaargeld, en moet harde keuzes maken tussen bijvoorbeeld goede zorg voor de kinderen of het betalen van de huur (/ hypotheek). Eén onverwachte dure reparatie van de auto, of een hoge rekening van een medische specialist, is voldoende om deze gezinnen over het randje te duwen.
‘Alice’ is de gemiddelde hardwerkende burger die ieder jaar een stukje minder van de vaste lasten kan betalen, die almaar duurder worden. Dat zal veel Nederlanders bekend in de oren klinken, en binnenkort vermoedelijk nog veel meer, aangezien de regering de BTW op basiszaken zoals voedsel van 6% naar 9% gaat verhogen, zonder dat daar een substantiële verhoging van inkomens en uitkeringen tegenover staat.
In de VS zijn er per staat aanzienlijke verschillen. Zo heeft North Dakota met ‘slechts’ 32% het laagste aantal ‘Alice’ gezinnen, en hebben Californië, New Mexico en Hawaii met 49% het hoogste aantal. Uit Californië is zelfs een ware exodus op gang gekomen van lage- en middenklasse gezinnen die vooral de sterk gestegen lasten voor wonen en levensonderhoud niet meer kunnen betalen.
‘Velen van ons één tegenvaller verwijderd van financiële ramp’.
Het overheidsbeleid om armoede tegen te gaan heeft gefaald. Zo verlaagt bijvoorbeeld Ohio al tientallen jaren de belastingen, maar toch verkeren veel inwoners in grote financiële problemen. In de andere staten is het niet anders.
‘De economische instorting is gekomen,’ constateert The Organic Prep blogger Daisy Luther dan ook. ‘Velen van ons zijn één personeelijk financieel drama verwijderd van een ramp.’ In haar eigen geval werd haar dochter langdurig ziek, wat haar maandenlange financiële reserves snel uitputte. Schulden had ze niet, met uitzondering van het afbetalen van haar auto. ‘Alles ging fantastisch, totdat dit veranderde.’
Welke landen gaan Venezuela achterna?
Ze wijst op de instorting van Griekenland enkele jaren geleden, waar nog steeds honderdduizenden gezinnen in pure armoede moeten leven. Uit Cyprus, Argentinië en zelfs Groot Brittannië komen inmiddels dezelfde signalen. Gaan deze en andere landen hetzelfde duistere lot tegemoet als het socialistische Venezuela, waar aan werkelijk alles een groot tekort is, en de overheid met keiharde hand een opstand van het uitgehongerde en in diepe ellende gestorte volk onderdrukt?
Volgens Luther en diverse analisten is het verhogen van het minimumloon niet de oplossing. Dit werd al in diverse Amerikaanse staten uitgeprobeerd, met als gevolg dat veel bedrijven werknemers begonnen te ontslaan omdat die niet meer te betalen waren.
De tering naar de nering zetten.
Simpele oplossingen zijn er niet, want niet één Westerse regering is bereid om de in gang gezette ‘omverdeling’ (steeds meer geld weghalen bij de gewone burger, ten gunste van een klein clubje rijken en machtigen) aan te pakken. Op persoonlijk vlak kunnen mensen daarom het beste ‘de tering naar de nering’ zetten, oftwel: inkomsten en uitgaven op een rijtje zetten, alleen voor de hoogstnodige zaken geld uitgeven, en proberen een klein spaarpotje voor tegenvallers op te bouwen (alhoewel dat voor veel mensen inmiddels onmogelijk is gemaakt, ook in Nederland).
Andere tips van Luther: leer weer zaken zelf te maken, want iedere voorraad gaat een keer op, en als er dan nog steeds een grote crisis is, kom je toch in de problemen terecht. Leer ook dingen te repareren in plaats van ze meteen te vervangen. Schrap overbodige ‘luxe’ goederen zoals allerlei dure verzorgingsproducten, en schakel over op ‘ouderwetse’, goedkopere middelen. En zet een streep door niet noodzakelijke zaken die veel geld kosten, zoals vakanties, de zoveelste andere jas of broek, het vervangen van meubelen, een nieuwe auto of TV, et cetera.
En last but not least: denk in het stemhokje eens aan de toekomst, in plaats van aan de immer loze verkiezingsbeloften van heersende elite, die zich overduidelijk steeds minder aantrekt van het welzijn van haar eigen onderdanen.
(1) Zero Hedge
(2) Afbeelding: Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)
Via: xandernieuws