Op 7 december 2017 lazen we in de media over de islamisering: ‘Frankijk stevent af op een tweestaten-oplossing of burgeroorlog’ en ‘criminele moslim no-go zones breiden zich vanuit buitenwijken uit naar de centra van Franse steden’ en Europese politici capituleren voor de politieke islam.
Botsing tussen moslim jeugdbendes en de politie eerder dit jaar in Parijs Saint-Denis, dat ook wel ‘de hoofdstad van de Franse islam’ wordt genoemd. (Afbeelding: Getty Images (2)).
Een tweestaten-oplossing voor Frankrijk en daarna voor heel West-Europa. Een parallelle islamitische staat in ieder land, waar niet langer de Westerse wetten heersen, maar die van de Sharia. Enkele jaren geleden werd dit nog tot het rijk der complottheorieën verwezen, maar inmiddels gaan er serieuze stemmen op dat dit mogelijk nog de enige oplossing is om burgeroorlogen te voorkomen. Europa gaat hoe dan ook een chaotische, gewelddadige tijd tegemoet, waarin we zullen vechten om te moeten voorkomen dat onze ooit stabiele en vreedzame samenleving -mede dankzij de huidige politieke elite- ten prooi valt aan de islamitische haatreligie.
Christian Moliner, een Franse intellectueel, deed onlangs het nodige stof opwaaien toen hij met het voorstel kwam om binnen Frankrijk een moslimstaat op te richten waar de extreem discriminerende en onderdrukkende Sharia heerst, en niet langer de Franse wet geldt.
‘Uit angst om islamofoob te lijken, en om het bedrijvige clubje moslims tevreden te stellen, zijn de overheden bereid om de verspreiding van radicale praktijken over het land te accepteren,’ scheef Moliner. ‘In sommige gebieden heeft de Republiek de controle al verloren. De politie kan daar alleen nog maar met macht en gedurende beperkte tijd binnenkomen... Wij kunnen nooit de 30% moslims die de invoering van de Sharia eisen bekeren tot de voordelen van onze democratie en secularisme, en staan nu stille segregatie toe.’
‘Richt aparte islamitische staat binnen Frankrijk op’.
Zijn oplossing? ‘Een dubbel wetssysteem in Frankrijk. Eén territorium, één regering, maar twee volken: de Fransen met hun gebruikelijke wetten, en de moslims met hun Koran... De laatsten zullen het recht hebben te stemmen, maar zich in het dagelijkse leven aan de Sharia houden, zoals de erf- en huwelijkswetten (waarmee polygamie wordt gelegaliseerd). Voor conflicten tussen moslims hoeven ze niet langer naar de Franse rechter. Conflicten tussen christenen en moslims blijven wel de verantwoordelijkheid voor de gewone rechtbanken.’
Moliners voorstel komt neer op een totale overgave aan de politieke islam, iets waar overigens bijna alle gevestigde orde partijen in Europa, en zeker ook in Nederland, op afstevenen, en dat terwijl moslims nog maar 5% tot 10% van de bevolking uitmaken. Feitelijk zal hiermee de reeds bestaande status quo worden geformaliseerd. De Franse en ook Nederlandse politiek zal met het onbeperkt blijven toelaten van de echte islam uiteindelijk de autochtone bevolking en ook gematigde, hervormingsgezinde moslims volledig in de steek laten.
Moslim no-go zones rukken op naar centra grote steden.
In Frankrijk zijn reeds vele honderden wijken en voorsteden totaal geïslamiseerd. De Sharia heerst er, vrouwen zijn er onderworpen aan mannen, en de misdaad tiert er welig. Inmiddels beginnen deze no-go zones zich uit te breiden naar de centra van grote steden zoals Parijs, Bordeaux, Toulouse, Marseille, Grenoble en Avignon. Hele districten zijn ‘geprivatiseerd’ en worden gecontroleerd door een mix van drugshandelaars, radicale salafisten en islamitische jeugdbendes. Vrouwen, zowel moslims als niet-moslims, zijn overal de grootste slachtoffers, en worden voortdurend geïntimideerd, aangerand of verkracht.
Vorig jaar werd er een Franse Tv-documentaire uitgezonden die liet zien dat in steeds meer steden vrouwen van het straattoneel beginnen te verdwijnen. Hier rukt de parallelle islamitische samenleving op. In Parijs Saint-Denis, ook wel ‘de hoofdstad van de Franse islam’ genoemd, wonen 1,4 miljoen mensen, waarvan 600.000 moslims. De Franse KPN besloot onlangs om er geen briefpost meer rond te brengen, omdat het gevaar voor de bezorgers te groot is geworden. Vorig jaar werden 51 postbezorgers op hun ronde aangevallen.
Groot deel Europese moslims wil invoering Sharia.
Peilingen in Frankrijk en Europa laten zien dat de ‘extreme’ islam niet door een kleine minderheid, maar door een zeer groot aantal moslims wordt aangehangen. 29% van de Franse moslims vindt de Sharia belangrijker dan de Franse wetten, en 67% wil dat hun kinderen Arabisch leren. 56% vindt dat de Arabische taal verplicht moet worden gesteld op de Franse scholen.
In Groot Brittannië vindt 43% van de moslims dat de islamitische wetten de Britse moeten vervangen. Slechts 22% is daar op tegen. 39% staat achter de moslimregel dat ‘vrouwen altijd hun mannen moeten gehoorzamen’. 31% vindt dat moslims meerdere vrouwen mogen hebben, en 52% wil dat homoseksualiteit illegaal wordt verklaard.
Uit een onderzoek onder Marokkaanse en Turkse moslims in Duitsland, Frankrijk, Nederland, België, Oostenrijk en Zweden bleek dat een gemiddelde van maar liefst 60% wil dat de moslims in Europa terugkeren naar de wortels van de (radicale) islam. 65% vindt de Sharia belangrijker dan onze wetten.
Er bestaat daarom al lang een tweedeling in Europa, een parallelle samenleving, waarin de volgelingen van één specifieke religie volgens geheel andere, en vaak totaal tegengestelde wetten, normen en waarden als de onze leven. Desondanks wordt deze buitengewoon zorgwekkende realiteit door de meeste politici gebagatelliseerd of ontkend. Zij gaan door alsof er niets aan de hand is en beweren zelfs dat islamitische no-go zones en ‘islamisering’ niet bestaan.
‘Als je een Jood tegenkomt, vermoord hem’.
De Franse president Emanuel Macron maakte het wel erg bont door niet de moslims, maar de Fransen zelf de schuld te geven van deze segregatie. Alsof het de Fransen zijn die de discriminerende, racistische onderdrukkende Sharia wet aan de rest van de bevolking willen opleggen; alsof het de Fransen zijn die alle vrouwen in de moslimwijken -die door een overlevende vrouw als ‘de hel’ werd omschreven- tot aangeschoten wild hebben verklaard; alsof het de Fransen waren die recent pamfletten verspreidden met daarop de tekst ‘Als je een Jood tegenkomt, vermoord hem!’
De moeder van Mohammed Merah, de man die bij een school een klein Joods meisje vermoordde door haar door het hoofd te schieten terwijl hij ‘Allahu Akbar’ schreeuwde, kon ongestraft roepen dat ‘de profeet het vermoorden van Joodse kinderen toestaat’.
Politici negeren nog altijd grootste gevaar voor onze toekomst.
Frankrijk, Nederland en de rest van West Europa stevenen soms onbewust, maar meestal willens en wetens af op de door Moliner geschetste ‘tweestaten-oplossing’ – of een burgeroorlog, of we dat nu willen of niet. Het feit dat ‘onze’ politici in Den Haag het grootste gevaar dat onze samenleving en onze toekomst bedreigt, de verspreiding van de islam, nog steeds lacherig wegwuiven of afdoen als ‘islamofobie’ of zelfs ‘haatzaaien’, lijkt erop te wijzen dat zij deze duistere toekomst voor de autochtone Europeanen eigenlijk wel best vinden.
(1) Gatestone Institute via Zero Hedge
(2) Afbeelding: Getty Images (vrij voor redactioneel en niet-commercieel gebruik
Via: xandernieuws.punt.nl
Een tweestaten-oplossing voor Frankrijk en daarna voor heel West-Europa. Een parallelle islamitische staat in ieder land, waar niet langer de Westerse wetten heersen, maar die van de Sharia. Enkele jaren geleden werd dit nog tot het rijk der complottheorieën verwezen, maar inmiddels gaan er serieuze stemmen op dat dit mogelijk nog de enige oplossing is om burgeroorlogen te voorkomen. Europa gaat hoe dan ook een chaotische, gewelddadige tijd tegemoet, waarin we zullen vechten om te moeten voorkomen dat onze ooit stabiele en vreedzame samenleving -mede dankzij de huidige politieke elite- ten prooi valt aan de islamitische haatreligie.
Christian Moliner, een Franse intellectueel, deed onlangs het nodige stof opwaaien toen hij met het voorstel kwam om binnen Frankrijk een moslimstaat op te richten waar de extreem discriminerende en onderdrukkende Sharia heerst, en niet langer de Franse wet geldt.
‘Uit angst om islamofoob te lijken, en om het bedrijvige clubje moslims tevreden te stellen, zijn de overheden bereid om de verspreiding van radicale praktijken over het land te accepteren,’ scheef Moliner. ‘In sommige gebieden heeft de Republiek de controle al verloren. De politie kan daar alleen nog maar met macht en gedurende beperkte tijd binnenkomen... Wij kunnen nooit de 30% moslims die de invoering van de Sharia eisen bekeren tot de voordelen van onze democratie en secularisme, en staan nu stille segregatie toe.’
‘Richt aparte islamitische staat binnen Frankrijk op’.
Zijn oplossing? ‘Een dubbel wetssysteem in Frankrijk. Eén territorium, één regering, maar twee volken: de Fransen met hun gebruikelijke wetten, en de moslims met hun Koran... De laatsten zullen het recht hebben te stemmen, maar zich in het dagelijkse leven aan de Sharia houden, zoals de erf- en huwelijkswetten (waarmee polygamie wordt gelegaliseerd). Voor conflicten tussen moslims hoeven ze niet langer naar de Franse rechter. Conflicten tussen christenen en moslims blijven wel de verantwoordelijkheid voor de gewone rechtbanken.’
Moliners voorstel komt neer op een totale overgave aan de politieke islam, iets waar overigens bijna alle gevestigde orde partijen in Europa, en zeker ook in Nederland, op afstevenen, en dat terwijl moslims nog maar 5% tot 10% van de bevolking uitmaken. Feitelijk zal hiermee de reeds bestaande status quo worden geformaliseerd. De Franse en ook Nederlandse politiek zal met het onbeperkt blijven toelaten van de echte islam uiteindelijk de autochtone bevolking en ook gematigde, hervormingsgezinde moslims volledig in de steek laten.
Moslim no-go zones rukken op naar centra grote steden.
In Frankrijk zijn reeds vele honderden wijken en voorsteden totaal geïslamiseerd. De Sharia heerst er, vrouwen zijn er onderworpen aan mannen, en de misdaad tiert er welig. Inmiddels beginnen deze no-go zones zich uit te breiden naar de centra van grote steden zoals Parijs, Bordeaux, Toulouse, Marseille, Grenoble en Avignon. Hele districten zijn ‘geprivatiseerd’ en worden gecontroleerd door een mix van drugshandelaars, radicale salafisten en islamitische jeugdbendes. Vrouwen, zowel moslims als niet-moslims, zijn overal de grootste slachtoffers, en worden voortdurend geïntimideerd, aangerand of verkracht.
Vorig jaar werd er een Franse Tv-documentaire uitgezonden die liet zien dat in steeds meer steden vrouwen van het straattoneel beginnen te verdwijnen. Hier rukt de parallelle islamitische samenleving op. In Parijs Saint-Denis, ook wel ‘de hoofdstad van de Franse islam’ genoemd, wonen 1,4 miljoen mensen, waarvan 600.000 moslims. De Franse KPN besloot onlangs om er geen briefpost meer rond te brengen, omdat het gevaar voor de bezorgers te groot is geworden. Vorig jaar werden 51 postbezorgers op hun ronde aangevallen.
Groot deel Europese moslims wil invoering Sharia.
Peilingen in Frankrijk en Europa laten zien dat de ‘extreme’ islam niet door een kleine minderheid, maar door een zeer groot aantal moslims wordt aangehangen. 29% van de Franse moslims vindt de Sharia belangrijker dan de Franse wetten, en 67% wil dat hun kinderen Arabisch leren. 56% vindt dat de Arabische taal verplicht moet worden gesteld op de Franse scholen.
In Groot Brittannië vindt 43% van de moslims dat de islamitische wetten de Britse moeten vervangen. Slechts 22% is daar op tegen. 39% staat achter de moslimregel dat ‘vrouwen altijd hun mannen moeten gehoorzamen’. 31% vindt dat moslims meerdere vrouwen mogen hebben, en 52% wil dat homoseksualiteit illegaal wordt verklaard.
Uit een onderzoek onder Marokkaanse en Turkse moslims in Duitsland, Frankrijk, Nederland, België, Oostenrijk en Zweden bleek dat een gemiddelde van maar liefst 60% wil dat de moslims in Europa terugkeren naar de wortels van de (radicale) islam. 65% vindt de Sharia belangrijker dan onze wetten.
Er bestaat daarom al lang een tweedeling in Europa, een parallelle samenleving, waarin de volgelingen van één specifieke religie volgens geheel andere, en vaak totaal tegengestelde wetten, normen en waarden als de onze leven. Desondanks wordt deze buitengewoon zorgwekkende realiteit door de meeste politici gebagatelliseerd of ontkend. Zij gaan door alsof er niets aan de hand is en beweren zelfs dat islamitische no-go zones en ‘islamisering’ niet bestaan.
‘Als je een Jood tegenkomt, vermoord hem’.
De Franse president Emanuel Macron maakte het wel erg bont door niet de moslims, maar de Fransen zelf de schuld te geven van deze segregatie. Alsof het de Fransen zijn die de discriminerende, racistische onderdrukkende Sharia wet aan de rest van de bevolking willen opleggen; alsof het de Fransen zijn die alle vrouwen in de moslimwijken -die door een overlevende vrouw als ‘de hel’ werd omschreven- tot aangeschoten wild hebben verklaard; alsof het de Fransen waren die recent pamfletten verspreidden met daarop de tekst ‘Als je een Jood tegenkomt, vermoord hem!’
De moeder van Mohammed Merah, de man die bij een school een klein Joods meisje vermoordde door haar door het hoofd te schieten terwijl hij ‘Allahu Akbar’ schreeuwde, kon ongestraft roepen dat ‘de profeet het vermoorden van Joodse kinderen toestaat’.
Politici negeren nog altijd grootste gevaar voor onze toekomst.
Frankrijk, Nederland en de rest van West Europa stevenen soms onbewust, maar meestal willens en wetens af op de door Moliner geschetste ‘tweestaten-oplossing’ – of een burgeroorlog, of we dat nu willen of niet. Het feit dat ‘onze’ politici in Den Haag het grootste gevaar dat onze samenleving en onze toekomst bedreigt, de verspreiding van de islam, nog steeds lacherig wegwuiven of afdoen als ‘islamofobie’ of zelfs ‘haatzaaien’, lijkt erop te wijzen dat zij deze duistere toekomst voor de autochtone Europeanen eigenlijk wel best vinden.
(1) Gatestone Institute via Zero Hedge
(2) Afbeelding: Getty Images (vrij voor redactioneel en niet-commercieel gebruik
Via: xandernieuws.punt.nl