Op 22 juli 2018 lazen we in de media dat de topadviseur van Erdogan erkent dat de president nu alleenheerser is: ‘Andersdenkenden worden ontslagen’ en dat Erdogan nu alle ruimte heeft om zijn grote visioen te verwezenlijken: De wederoprichting van het islamitische, imperialistische Ottomaanse Rijk, en het financieren van toekomstige veroveringsoorlogen hiervoor.
Dictator, ‘Kalief’, ‘Sultan’, en volgens veel Turken zelfs de lang beloofde ‘Mahdi’, de moslimverlosser die de hele wereld zal veroveren voor de islam. (Afbeelding: Getty Images(2)).
De Turkse president Recep Tayyip Erdogan is na het –al dan niet frauduleus- winnen van het recente referendum nu ook officieel een alleenheerser, beter gezegd: dictator. Een van zijn topadviseurs, Mehmet Ucum, verklaarde in een interview met de grote Turkse krant Hurriyet dat een goede zaak te vinden. ‘Erdogan zal besluiten hoe het land onder het nieuwe overheidssysteem eigenhandig moet worden bestuurd. Al het personeel dat daar niet in past zal onmiddellijk worden ontslagen.’ Het zegt alles over het democratische gehalte van Brussel dat de toekomstige toetreding van Turkije tot de EU niet onmiddellijk definitief is stopgezet, en overigens ook van ‘ons eigen’ Den Haag, dat deze week de diplomatieke banden met Ankara herstelde, alsof er daar niets aan de hand is.
Turkije is niet langer een democratie, en dat is prima zo, vindt Ucum. Want in plaats van dat het parlement lange tijd over allerlei kwesties debatteert, kunnen deze nu binnen enkele uren worden ‘opgelost’, omdat slechts één man het totale land regeert. Het nieuwe presidentiële, dictatoriale systeem ‘plaatst de volledige verantwoordelijkheid voor de regering van het land op Erdogans schouders.’
Politieke commissies, instituten, en zelfs het parlement hebben enkel nog een ‘adviserende’ rol. Besluiten mogen ze niet meer maken. Hun ‘analyses’ worden aan de president gegeven, en die beslist in zijn eentje wat ermee gedaan wordt.
Ucum: ‘Naar wie zullen al deze (dossiers) worden gestuurd? Naar de president. Wie ontvangt de (wets)voorstellen van de politieke commissies? De president. Waarom is het nodig dat de president in zijn eentje de besluiten maakt? Omdat de president in het nieuwe systeem degene is die de politieke verantwoordelijkheid draagt.’
Mensen met andere meningen worden ‘simpelweg verwijderd’.
Het wordt nog beter: de adviseur legt zelfs met droge ogen uit dat er nog een groot voordeel is dat de president alle autoriteit heeft gekregen: ‘Het reduceert het gevaar van conflicten binnen de regering, omdat het simpelweg alle ruimte voor andere meningen weghaalt. Als er ook maar één afwijkende mening klinkt, dan zal dit geen systeemprobleem worden, maar een van implementatie. Wat betekent dit? Dat de bronnen van deze andere meningen gelijk kunnen worden verwijderd, en worden vervangen door mensen die hun werk wel goed kunnen doen.’
Professor Timur Karan van de Duke Universiteit twitterde dat het nieuwe Turkse systeem ‘ervan uitgaat dat de president alwetend is’, maar Ucum denkt juist dat dit een ‘inspiratie’ voor andere landen is. Misschien hebben de Turken hun ‘inspiratie’ wel uit Brussel gehaald, want daar heeft een kleine clubje ongekozen bestuurders (de Europese Commissie) zichzelf feitelijk net als Erdogan alle macht gegeven, en zijn zowel het Europese parlement als de nationale parlementen van de lidstaten gereduceerd tot schijnparlementen, die enkel ‘ja’ mogen zeggen op wat de autocraten in Brussel verzinnen en beslissen.
Wederoprichting van het Ottomaanse Rijk nabij.
Hoe dan ook, in Turkije kan Erdogan nu doen waar hij zin in heeft – letterlijk. Hij kan het belastinggeld en de overheidsfondsen en reserves blijven plunderen voor zijn eigen doeleinden, iets wat hij volgens critici al veel langer doet (waarna deze critici vervolgens onmiddellijk voor onbepaalde tijd in de gevangenis werden gegooid). De dictator zal nu in nog veel sneller tempo zijn megalomane visioen kunnen verwezenlijken: het herstel van het islamistische Turks-Ottomaanse rijk, mede door het financieren en voeren van imperialistische veroveringsoorlogen, waarna hij er als een ‘Kalief’ of ‘Sultan’ –en volgens veel Turken zelfs als de lang beloofde ‘Mahdi’- over kan heersen.
Dat de Turkse lira naar een record diepte is weggezakt, de inflatie bijna ‘hyper’ niveaus heeft bereikt, Turkse burgers hun geld in ijltempo naar het buitenland sluizen, en het Turkse volk op de wereldwijde ‘ellende’ index nu in de top 5 staat, met een vijfde tot een kwart van de bevolking dat zich ‘ongelukkig’ noemt, zal voor Erdogan alleen maar meer reden zijn om het land totaal naar zijn hand te zetten. Zo is het eerste wat hij kan doen deze statistieken –wij zouden zeggen: op typerend Europese wijze- manipuleren, of simpelweg de publicatie ervan verbieden. ‘En zo zinkt het land verder weg in Derde Wereld vergetelheid,’ is de conclusie op Zero Hedge. (1)
EU rolt rode loper uit, en anders komt Turkse vijfde kolonne wel in actie.
Wij denken dat het zover niet komt, omdat Erdogan vóór die tijd met een aantal agressieve militaire acties, bijvoorbeeld tegen Griekenland, Cyprus, Israël, Egypte of een ander land, een of meerdere grote oorlogen zal ontketenen. De EU hoeft daar niet bang voor te zijn, want als het aan Brussel ligt wordt voor Erdogan de rode loper uitgerold voor het geweldloos inlijven van onze landen in het weder opgerichte, door Turkije geleide islamitische wereldrijk.
En mocht er toch verzet komen van de autochtone Europese bevolking, dan leven hier inmiddels meer dan genoeg Turken die als een soort vijfde kolonne Erdogans eisen met de nodige agressie kracht zullen willen bijzetten. Erdogans eigen AK Partij heeft daar al jaren geleden letterlijk mee gedreigd, iets wat in Europa overigens totaal niet serieus werd genomen. De gevolgen van deze blinde onbenulligheid zullen al binnen enkele jaren hard gevoeld worden, ook in Nederland.
(1) Zero Hedge
(2) Afbeelding: Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)
Via: xandernieuws
De Turkse president Recep Tayyip Erdogan is na het –al dan niet frauduleus- winnen van het recente referendum nu ook officieel een alleenheerser, beter gezegd: dictator. Een van zijn topadviseurs, Mehmet Ucum, verklaarde in een interview met de grote Turkse krant Hurriyet dat een goede zaak te vinden. ‘Erdogan zal besluiten hoe het land onder het nieuwe overheidssysteem eigenhandig moet worden bestuurd. Al het personeel dat daar niet in past zal onmiddellijk worden ontslagen.’ Het zegt alles over het democratische gehalte van Brussel dat de toekomstige toetreding van Turkije tot de EU niet onmiddellijk definitief is stopgezet, en overigens ook van ‘ons eigen’ Den Haag, dat deze week de diplomatieke banden met Ankara herstelde, alsof er daar niets aan de hand is.
Turkije is niet langer een democratie, en dat is prima zo, vindt Ucum. Want in plaats van dat het parlement lange tijd over allerlei kwesties debatteert, kunnen deze nu binnen enkele uren worden ‘opgelost’, omdat slechts één man het totale land regeert. Het nieuwe presidentiële, dictatoriale systeem ‘plaatst de volledige verantwoordelijkheid voor de regering van het land op Erdogans schouders.’
Politieke commissies, instituten, en zelfs het parlement hebben enkel nog een ‘adviserende’ rol. Besluiten mogen ze niet meer maken. Hun ‘analyses’ worden aan de president gegeven, en die beslist in zijn eentje wat ermee gedaan wordt.
Ucum: ‘Naar wie zullen al deze (dossiers) worden gestuurd? Naar de president. Wie ontvangt de (wets)voorstellen van de politieke commissies? De president. Waarom is het nodig dat de president in zijn eentje de besluiten maakt? Omdat de president in het nieuwe systeem degene is die de politieke verantwoordelijkheid draagt.’
Mensen met andere meningen worden ‘simpelweg verwijderd’.
Het wordt nog beter: de adviseur legt zelfs met droge ogen uit dat er nog een groot voordeel is dat de president alle autoriteit heeft gekregen: ‘Het reduceert het gevaar van conflicten binnen de regering, omdat het simpelweg alle ruimte voor andere meningen weghaalt. Als er ook maar één afwijkende mening klinkt, dan zal dit geen systeemprobleem worden, maar een van implementatie. Wat betekent dit? Dat de bronnen van deze andere meningen gelijk kunnen worden verwijderd, en worden vervangen door mensen die hun werk wel goed kunnen doen.’
Professor Timur Karan van de Duke Universiteit twitterde dat het nieuwe Turkse systeem ‘ervan uitgaat dat de president alwetend is’, maar Ucum denkt juist dat dit een ‘inspiratie’ voor andere landen is. Misschien hebben de Turken hun ‘inspiratie’ wel uit Brussel gehaald, want daar heeft een kleine clubje ongekozen bestuurders (de Europese Commissie) zichzelf feitelijk net als Erdogan alle macht gegeven, en zijn zowel het Europese parlement als de nationale parlementen van de lidstaten gereduceerd tot schijnparlementen, die enkel ‘ja’ mogen zeggen op wat de autocraten in Brussel verzinnen en beslissen.
Wederoprichting van het Ottomaanse Rijk nabij.
Hoe dan ook, in Turkije kan Erdogan nu doen waar hij zin in heeft – letterlijk. Hij kan het belastinggeld en de overheidsfondsen en reserves blijven plunderen voor zijn eigen doeleinden, iets wat hij volgens critici al veel langer doet (waarna deze critici vervolgens onmiddellijk voor onbepaalde tijd in de gevangenis werden gegooid). De dictator zal nu in nog veel sneller tempo zijn megalomane visioen kunnen verwezenlijken: het herstel van het islamistische Turks-Ottomaanse rijk, mede door het financieren en voeren van imperialistische veroveringsoorlogen, waarna hij er als een ‘Kalief’ of ‘Sultan’ –en volgens veel Turken zelfs als de lang beloofde ‘Mahdi’- over kan heersen.
Dat de Turkse lira naar een record diepte is weggezakt, de inflatie bijna ‘hyper’ niveaus heeft bereikt, Turkse burgers hun geld in ijltempo naar het buitenland sluizen, en het Turkse volk op de wereldwijde ‘ellende’ index nu in de top 5 staat, met een vijfde tot een kwart van de bevolking dat zich ‘ongelukkig’ noemt, zal voor Erdogan alleen maar meer reden zijn om het land totaal naar zijn hand te zetten. Zo is het eerste wat hij kan doen deze statistieken –wij zouden zeggen: op typerend Europese wijze- manipuleren, of simpelweg de publicatie ervan verbieden. ‘En zo zinkt het land verder weg in Derde Wereld vergetelheid,’ is de conclusie op Zero Hedge. (1)
EU rolt rode loper uit, en anders komt Turkse vijfde kolonne wel in actie.
Wij denken dat het zover niet komt, omdat Erdogan vóór die tijd met een aantal agressieve militaire acties, bijvoorbeeld tegen Griekenland, Cyprus, Israël, Egypte of een ander land, een of meerdere grote oorlogen zal ontketenen. De EU hoeft daar niet bang voor te zijn, want als het aan Brussel ligt wordt voor Erdogan de rode loper uitgerold voor het geweldloos inlijven van onze landen in het weder opgerichte, door Turkije geleide islamitische wereldrijk.
En mocht er toch verzet komen van de autochtone Europese bevolking, dan leven hier inmiddels meer dan genoeg Turken die als een soort vijfde kolonne Erdogans eisen met de nodige agressie kracht zullen willen bijzetten. Erdogans eigen AK Partij heeft daar al jaren geleden letterlijk mee gedreigd, iets wat in Europa overigens totaal niet serieus werd genomen. De gevolgen van deze blinde onbenulligheid zullen al binnen enkele jaren hard gevoeld worden, ook in Nederland.
(1) Zero Hedge
(2) Afbeelding: Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)
Via: xandernieuws