Op 17 mei 2019 lazen we in de media dat een propaganda eenheid van de Britse overheid zich heimelijk richt op moslims, ook in Nederland.
RICU met steun van EU onder meer betrokken bij produceren rap muziek die Marokkaanse, Tunesische en Libanese jongeren moet beïnvloeden – Een van de veronderstelde methodes is om moslims met anti-terreur plakkaten pontificaal voor de camera’s te zetten, en gewelddadige types juist zoveel mogelijk uit de media te weren. (Afbeelding: Embed from Getty Images (2)).
Sommige autoriteiten in Europa lijken zich wel degelijk zorgen te maken over de radicalisering van grote aantallen moslims in Europa en de almaar grotere maatschappelijke spanningen die de islam veroorzaakt, en vooral: nog gaat veroorzaken. De Britten blijken heimelijk een schimmige propaganda eenheid, de RICU (Research, Information and Communications Unit), in te zetten die zich in zowel binnen- als buitenland –waaronder Nederland- specifiek richt op de moslimbevolking, met ‘een verandering van houding en gedrag’ en ‘het tegengaan van terrorisme’ als belangrijkste doelstellingen.
De RICU bevindt zich in het ministerie van Binnenlandse Zaken in London, en produceert ‘op industriële schaal’ films, social media, advertenties, websites, pamfletten en nieuwsberichten waarmee de publieke (moslim-)opinie wordt beïnvloedt. We schreven ‘heimelijk’, omdat in al deze media nergens de rol van de overheid wordt onthuld.
Ook actief (geweest?) in Nederland.
Volgens Middle East Eye blijkt uit documenten dat RICU ook werkzaam is in andere Europese landen, het Midden Oosten en Azië. Zo is de eenheid betrokken bij het produceren van rap muziek die gericht is op Marokkaanse, Tunesische en Libanese jongeren, en waren en/of zijn er operaties in Jordanië, Algerije, Pakistan, Finland, Frankrijk, Nederland, België, Kenia, Bangladesh en Indonesië.
In Tunesië, Marokko en Libanon is RICU actief met het ‘Strengthening Resilience’ (versterken van veerkracht) programma, wat door de EU wordt gefinancierd. De RICU wordt ook bij andere belangrijke strategische EU-communicatieprojecten ingezet.
Activiteiten worden buiten zicht publiek gehouden.
RICU verleende onder meer aan het consortium Adam Smith International (ASI) een contract om operaties in België, Frankrijk, het Midden Oosten en Noord Afrika uit te voeren. Twee jaar geleden moesten de oprichters van ASI zich terugtrekken toen bleek dat ze officiële documenten hadden gelekt voor commercieel gewin. Ook werd ASI beschuldigd van het laten doorsluizen van Britse hulpgelden aan militante groepen in Syrië, wat het consortium overigens ontkende.
De RICU werd in 2007 opgericht als onderdeel van de dienst Veiligheid en Contra-terrorisme van het ministerie van BiZa, en houdt zijn activiteiten het liefst buiten het zicht van het publiek. Eerder dit jaar wist de eenheid via de rechter met succes te voorkomen dat het onder een ‘wet openbaarheid bestuur’ moest onthullen hoe de ook kunstwereld in Groot Brittannië wordt beïnvloed.
Jonge moslimmannen belangrijkste doelgroep.
Belangrijkste doelgroep van de onder tal van namen uitgevoerde propaganda programma’s zijn moslimmannen in de leeftijd van 15 tot 39 jaar – niet geheel toevallig het leeuwendeel van de miljoenen migranten die de afgelopen jaren tot Europa werden toegelaten, en die met afstand de meest kwetsbare groep voor radicalisering, criminaliteit, geweld en terreur vormen.
Diverse activisten in de moslimgemeenschap in Frankrijk waren onaangenaam verrast dat de RICU ook in dat land actief is, en waarschuwden dat het initiatief averechts kan werken en moslims juist nog verder van de Europese bevolking kan doen vervreemden.
‘Werkelijke oorzaken extremisme niet aangepakt’.
Fateh Kimouche, redacteur van Al-Kanz, vroeg zich hardop af ‘of graffiti en rap muziek voldoende zijn als iemand radicaliseert. We moeten juist vragen stellen bij het buitenlandse beleid van Westerse landen, in plaats van dit soort initiatieven. Waarom stoppen we niet met het leveren van wapens aan Saudi Arabië?’
De Frans-Algerijnse activist Houria Bouteldja wees erop dat Franse overheid al tientallen jaren probeert om met propaganda een ‘gematigde’ versie van de islam te creëren en bij moslims een schuldgevoel en vermogen tot zelfkritiek op te wekken. ‘Het feit dat het nu een transnationaal programma wordt is zorgwekkend. De strijd tegen radicalisering is een pleister geworden op de werkelijke oorzaken van extremisme.’
Velen wijzen in dit verband terecht op de vele aansporingen tot haat en agressie tegen ‘ongelovigen’ in het islamitische ‘heilige boek’. Maar misschien dat het binnenvallen en/of (helpen) bombarderen door Westerse coalities van landen zoals Irak, Afghanistan, Pakistan, Libië, Syrië en Jemen ook iets met het fors gegroeide extremisme onder moslims te maken heeft?
(1) Middle East Eye via Zero Hedge
(2) Afbeelding:Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)
Via: xandernieuws
Sommige autoriteiten in Europa lijken zich wel degelijk zorgen te maken over de radicalisering van grote aantallen moslims in Europa en de almaar grotere maatschappelijke spanningen die de islam veroorzaakt, en vooral: nog gaat veroorzaken. De Britten blijken heimelijk een schimmige propaganda eenheid, de RICU (Research, Information and Communications Unit), in te zetten die zich in zowel binnen- als buitenland –waaronder Nederland- specifiek richt op de moslimbevolking, met ‘een verandering van houding en gedrag’ en ‘het tegengaan van terrorisme’ als belangrijkste doelstellingen.
De RICU bevindt zich in het ministerie van Binnenlandse Zaken in London, en produceert ‘op industriële schaal’ films, social media, advertenties, websites, pamfletten en nieuwsberichten waarmee de publieke (moslim-)opinie wordt beïnvloedt. We schreven ‘heimelijk’, omdat in al deze media nergens de rol van de overheid wordt onthuld.
Ook actief (geweest?) in Nederland.
Volgens Middle East Eye blijkt uit documenten dat RICU ook werkzaam is in andere Europese landen, het Midden Oosten en Azië. Zo is de eenheid betrokken bij het produceren van rap muziek die gericht is op Marokkaanse, Tunesische en Libanese jongeren, en waren en/of zijn er operaties in Jordanië, Algerije, Pakistan, Finland, Frankrijk, Nederland, België, Kenia, Bangladesh en Indonesië.
In Tunesië, Marokko en Libanon is RICU actief met het ‘Strengthening Resilience’ (versterken van veerkracht) programma, wat door de EU wordt gefinancierd. De RICU wordt ook bij andere belangrijke strategische EU-communicatieprojecten ingezet.
Activiteiten worden buiten zicht publiek gehouden.
RICU verleende onder meer aan het consortium Adam Smith International (ASI) een contract om operaties in België, Frankrijk, het Midden Oosten en Noord Afrika uit te voeren. Twee jaar geleden moesten de oprichters van ASI zich terugtrekken toen bleek dat ze officiële documenten hadden gelekt voor commercieel gewin. Ook werd ASI beschuldigd van het laten doorsluizen van Britse hulpgelden aan militante groepen in Syrië, wat het consortium overigens ontkende.
De RICU werd in 2007 opgericht als onderdeel van de dienst Veiligheid en Contra-terrorisme van het ministerie van BiZa, en houdt zijn activiteiten het liefst buiten het zicht van het publiek. Eerder dit jaar wist de eenheid via de rechter met succes te voorkomen dat het onder een ‘wet openbaarheid bestuur’ moest onthullen hoe de ook kunstwereld in Groot Brittannië wordt beïnvloed.
Jonge moslimmannen belangrijkste doelgroep.
Belangrijkste doelgroep van de onder tal van namen uitgevoerde propaganda programma’s zijn moslimmannen in de leeftijd van 15 tot 39 jaar – niet geheel toevallig het leeuwendeel van de miljoenen migranten die de afgelopen jaren tot Europa werden toegelaten, en die met afstand de meest kwetsbare groep voor radicalisering, criminaliteit, geweld en terreur vormen.
Diverse activisten in de moslimgemeenschap in Frankrijk waren onaangenaam verrast dat de RICU ook in dat land actief is, en waarschuwden dat het initiatief averechts kan werken en moslims juist nog verder van de Europese bevolking kan doen vervreemden.
‘Werkelijke oorzaken extremisme niet aangepakt’.
Fateh Kimouche, redacteur van Al-Kanz, vroeg zich hardop af ‘of graffiti en rap muziek voldoende zijn als iemand radicaliseert. We moeten juist vragen stellen bij het buitenlandse beleid van Westerse landen, in plaats van dit soort initiatieven. Waarom stoppen we niet met het leveren van wapens aan Saudi Arabië?’
De Frans-Algerijnse activist Houria Bouteldja wees erop dat Franse overheid al tientallen jaren probeert om met propaganda een ‘gematigde’ versie van de islam te creëren en bij moslims een schuldgevoel en vermogen tot zelfkritiek op te wekken. ‘Het feit dat het nu een transnationaal programma wordt is zorgwekkend. De strijd tegen radicalisering is een pleister geworden op de werkelijke oorzaken van extremisme.’
Velen wijzen in dit verband terecht op de vele aansporingen tot haat en agressie tegen ‘ongelovigen’ in het islamitische ‘heilige boek’. Maar misschien dat het binnenvallen en/of (helpen) bombarderen door Westerse coalities van landen zoals Irak, Afghanistan, Pakistan, Libië, Syrië en Jemen ook iets met het fors gegroeide extremisme onder moslims te maken heeft?
(1) Middle East Eye via Zero Hedge
(2) Afbeelding:
Via: xandernieuws