Op 17 juni 2019 lazen we in de media dat terwijl Iran de EU chanteert een Amerikaanse senator openlijk een militaire aanval voorstelt.
Irans nieuwe Soumar kruisraket werd door de Houthi’s in Jemen gebruikt voor een geslaagde aanval op een luchthaven in Saudi Arabië. Als Hezbollah dit precisie wapen –dat Oostenrijk, Polen en Italië binnen schootsafstand heeft gebracht- in handen krijgt, zal dat een ‘game changer’ voor Israël zijn. (Afbeelding: DEBKAfile (3)).
Een echte aanval of weer een false flag – Iran gedraagt zich na de aanvallen op de olietankers vorige week nu niet echt als een onschuldige, nergens vanaf wetende natie. Integendeel, de EU wordt andermaal gechanteerd om de enorme economische schade van de Amerikaanse sancties volledig te compenseren. Gebeurt dat niet onmiddellijk, dan dreigt Iran al over 10 dagen de maximaal toegestane hoeveelheid verrijkt uranium (300 kg.) te overschrijden. Ondertussen heeft de Amerikaanse senator Tom Cotton openlijk opgeroepen om ‘militaire vergeldingsaanvallen’ op Iraanse doelen uit te voeren. Is oorlog nu dan echt nabij?
Het eerste decennium van deze eeuw ontkende Iran voortdurend de vooral door de VS en Israël gedane beschuldigingen dat het in het geheim uranium verrijkte voor een toekomstig kernwapenarsenaal. Toen het bewijs niet meer te ontkennen was, erkende de Islamitische Republiek plotseling dat het inderdaad al geruime tijd verrijkingscentrifuges operationeel had, maar enkel ‘voor vreedzame doeleinden’.
Teheran achter de schermen door met ontwikkeling kernbom.
Die jarenlange glasharde leugens hebben het vertrouwen in de Mullahs in Teheran bepaald geen goed gedaan. Desondanks sloot de regering Obama een omstreden nucleair akkoord (JCPOA) met het moslimregime. Daarin mocht Iran een beperkte hoeveelheid verrijkt uranium in bezit blijven houden, en ook een aantal verrijkingscentrifuges. Bovendien kreeg de VN nog altijd geen toegang tot een aantal geheime (nucleaire) installaties.
Critici verklaarden dat Teheran dankzij dit akkoord achter de schermen –weliswaar in een lager tempo- gewoon kon doorgaan met het ontwikkelen van kernwapens, en daar als beloning een paar honderd miljard dollar van Obama voor terug kreeg.
Nu Iran de EU opnieuw dreigt om het verrijken van uranium weer te versnellen, laadt het –mogelijk zelfs opzettelijk- de verdenking op zich dat die critici wel eens gelijk kunnen hebben gehad. Daar komt bij dat een hoge official van de IAEA, dat namens de VN de Iraanse nucleaire installaties inspecteert, onlangs waarschuwde dat Iran inmiddels de capaciteiten heeft om in slechts zes maanden voldoende uranium te hebben verrijkt voor de bouw van een kernbom.
Europeanen nu toch ongerust door Iraanse chantage.
De Europese politiek reageerde begrijpelijkerwijs sceptisch op de video van het Pentagon waarop te zien zou zijn hoe de bemanning van een klein Iraanse marinevaartuig in het donker een niet geëxplodeerde kleefmijn van een tanker haalt. We herinneren ons immers allemaal nog Colin Powells filmpjes van Saddam Husseins massavernietigingswapens, die later niet bleken te bestaan, maar wel werden gebruikt om Irak te bezetten.
Nu Behrouz Kamalvandi, woordvoerder van het Iraanse atoomagentschap, openlijk heeft verklaard dat Iran de uranium productie ‘reeds heeft opgevoerd’, en ‘vanaf vandaag het aftellen is begonnen, en op 27 juni wij de 300 kilo zullen overschrijden,’ begint men in de EU toch een ongemakkelijk gevoel te krijgen, voor zover dat door de chantage van Teheran om de enorme verliezen door de sancties volledig te compenseren al niet het geval was. (1)
Amerikaanse senator roept op tot militaire actie.
In de VS lijkt men overtuigd dat Iran achter de aanvallen op de olietankers zit. ‘De snelste manier om vuur en vlam van het Amerikaanse leger over je heen te krijgen is de vrijheid van navigatie in open zee en lucht te verstoren. En dat is precies wat Iran doet in een van ’s werelds belangrijkste strategische zeestraten,’ zei senator Tom Cotton in CBS ‘Face the Nation’. In hetzelfde programma gaf minister van BuZa Mike Pompeo ronduit het antwoord ‘natuurlijk’ op de vraag of een militair antwoord tegen Iran wordt overwogen. (2)
Nauwkeurige Iraanse kruisraketten ‘game changer’ voor Israël.
Israëlische defensiespecialisten wijzen daarnaast op de veel geavanceerdere wapens die Iran in korte tijd heeft ontwikkeld. Dat hebben de (veronderstelde) aanvallen op de tankers laten zien, maar ook de verwoesting van de controletoren van de Saudische luchthaven Abha door de nieuwe Iraanse Soumar kruisraket, afgevuurd door de Houthi rebellen in Jemen.
Omdat Iran nu wapens kan maken die op grote afstand (tot 2500 kilometer, waarmee de Soumar kruisraket vanuit Iran al tot Oostenrijk, Polen en Italië kan komen) met een afwijking van slechts 1,5 meter hun doel kunnen raken, is men in Israël bang dat deze raketten ook aan Irans proxy terreurleger Hezbollah in Libanon worden geleverd. (3)
Als dat inderdaad het geval blijkt kan dat rustig als een ‘game changer’ worden beschouwd die preventieve Israëlische militaire actie tegen Hezbollah onvermijdelijk maakt. Zo lijkt de al jaren gevreesde nieuwe grote Midden Oosten oorlog nu daadwerkelijk een stuk dichterbij te zijn gekomen, al is er nog steeds voldoende ruimte voor diplomatie en de-escalatie.
(1) Zero Hedge
(2) CNS News via Infowars
(3) DEBKA
Via: xandernieuws
Een echte aanval of weer een false flag – Iran gedraagt zich na de aanvallen op de olietankers vorige week nu niet echt als een onschuldige, nergens vanaf wetende natie. Integendeel, de EU wordt andermaal gechanteerd om de enorme economische schade van de Amerikaanse sancties volledig te compenseren. Gebeurt dat niet onmiddellijk, dan dreigt Iran al over 10 dagen de maximaal toegestane hoeveelheid verrijkt uranium (300 kg.) te overschrijden. Ondertussen heeft de Amerikaanse senator Tom Cotton openlijk opgeroepen om ‘militaire vergeldingsaanvallen’ op Iraanse doelen uit te voeren. Is oorlog nu dan echt nabij?
Het eerste decennium van deze eeuw ontkende Iran voortdurend de vooral door de VS en Israël gedane beschuldigingen dat het in het geheim uranium verrijkte voor een toekomstig kernwapenarsenaal. Toen het bewijs niet meer te ontkennen was, erkende de Islamitische Republiek plotseling dat het inderdaad al geruime tijd verrijkingscentrifuges operationeel had, maar enkel ‘voor vreedzame doeleinden’.
Teheran achter de schermen door met ontwikkeling kernbom.
Die jarenlange glasharde leugens hebben het vertrouwen in de Mullahs in Teheran bepaald geen goed gedaan. Desondanks sloot de regering Obama een omstreden nucleair akkoord (JCPOA) met het moslimregime. Daarin mocht Iran een beperkte hoeveelheid verrijkt uranium in bezit blijven houden, en ook een aantal verrijkingscentrifuges. Bovendien kreeg de VN nog altijd geen toegang tot een aantal geheime (nucleaire) installaties.
Critici verklaarden dat Teheran dankzij dit akkoord achter de schermen –weliswaar in een lager tempo- gewoon kon doorgaan met het ontwikkelen van kernwapens, en daar als beloning een paar honderd miljard dollar van Obama voor terug kreeg.
Nu Iran de EU opnieuw dreigt om het verrijken van uranium weer te versnellen, laadt het –mogelijk zelfs opzettelijk- de verdenking op zich dat die critici wel eens gelijk kunnen hebben gehad. Daar komt bij dat een hoge official van de IAEA, dat namens de VN de Iraanse nucleaire installaties inspecteert, onlangs waarschuwde dat Iran inmiddels de capaciteiten heeft om in slechts zes maanden voldoende uranium te hebben verrijkt voor de bouw van een kernbom.
Europeanen nu toch ongerust door Iraanse chantage.
De Europese politiek reageerde begrijpelijkerwijs sceptisch op de video van het Pentagon waarop te zien zou zijn hoe de bemanning van een klein Iraanse marinevaartuig in het donker een niet geëxplodeerde kleefmijn van een tanker haalt. We herinneren ons immers allemaal nog Colin Powells filmpjes van Saddam Husseins massavernietigingswapens, die later niet bleken te bestaan, maar wel werden gebruikt om Irak te bezetten.
Nu Behrouz Kamalvandi, woordvoerder van het Iraanse atoomagentschap, openlijk heeft verklaard dat Iran de uranium productie ‘reeds heeft opgevoerd’, en ‘vanaf vandaag het aftellen is begonnen, en op 27 juni wij de 300 kilo zullen overschrijden,’ begint men in de EU toch een ongemakkelijk gevoel te krijgen, voor zover dat door de chantage van Teheran om de enorme verliezen door de sancties volledig te compenseren al niet het geval was. (1)
Amerikaanse senator roept op tot militaire actie.
In de VS lijkt men overtuigd dat Iran achter de aanvallen op de olietankers zit. ‘De snelste manier om vuur en vlam van het Amerikaanse leger over je heen te krijgen is de vrijheid van navigatie in open zee en lucht te verstoren. En dat is precies wat Iran doet in een van ’s werelds belangrijkste strategische zeestraten,’ zei senator Tom Cotton in CBS ‘Face the Nation’. In hetzelfde programma gaf minister van BuZa Mike Pompeo ronduit het antwoord ‘natuurlijk’ op de vraag of een militair antwoord tegen Iran wordt overwogen. (2)
Nauwkeurige Iraanse kruisraketten ‘game changer’ voor Israël.
Israëlische defensiespecialisten wijzen daarnaast op de veel geavanceerdere wapens die Iran in korte tijd heeft ontwikkeld. Dat hebben de (veronderstelde) aanvallen op de tankers laten zien, maar ook de verwoesting van de controletoren van de Saudische luchthaven Abha door de nieuwe Iraanse Soumar kruisraket, afgevuurd door de Houthi rebellen in Jemen.
Omdat Iran nu wapens kan maken die op grote afstand (tot 2500 kilometer, waarmee de Soumar kruisraket vanuit Iran al tot Oostenrijk, Polen en Italië kan komen) met een afwijking van slechts 1,5 meter hun doel kunnen raken, is men in Israël bang dat deze raketten ook aan Irans proxy terreurleger Hezbollah in Libanon worden geleverd. (3)
Als dat inderdaad het geval blijkt kan dat rustig als een ‘game changer’ worden beschouwd die preventieve Israëlische militaire actie tegen Hezbollah onvermijdelijk maakt. Zo lijkt de al jaren gevreesde nieuwe grote Midden Oosten oorlog nu daadwerkelijk een stuk dichterbij te zijn gekomen, al is er nog steeds voldoende ruimte voor diplomatie en de-escalatie.
(1) Zero Hedge
(2) CNS News via Infowars
(3) DEBKA
Via: xandernieuws