Op 30 juni 2018 lazen we in de media dat de EU top bijeenkwam: Open grenzen en ‘plunderende barbaren’ blijven, weer geen keus voor zelfbehoud en dat als ‘we naar de migranten kijken, zien we vaak opzichtig barbaars gedrag, fanatisme en agressie, als we naar de Europeanen kijken, zien we een verachtelijke angst om intolerant te lijken’.
Achter de nette pakken van de links-liberale Europese elite schuilt een diepe knieval voor een intolerante, agressieve en totalitaire religieuze ideologie, die ons continent in snel tempo tot ‘Eurabië’ omvormt. (Afbeelding: Getty Images (2)).
De recente ingelaste immigratietop werd al een totale mislukking, en op de EU-top in Brussel is er de afgelopen dagen ondanks de bekende geforceerde positieve berichten in de media nauwelijks iets bereikt, op wat vage afspraken over vrijwillige centrale opvangcentra voor asielzoekers na. In de rest van de wereld kijken veel waarnemers en analisten hoofdschuddend naar Europa, dat in hun ogen maar geen keus wil maken voor zelfbehoud, maar de grenzen juist nog verder lijkt te willen openen voor ‘plunderende barbaren’, zoals auteur en blogger Dmitry Orlov de migranten uit Afrika en het Midden Oosten noemt.
‘Kijken we naar de migranten, zien we opzichtig barbaars gedrag, fanatisme en agressie; Kijken we naar de Europeanen, zien we een verachtelijke angst om... intolerant te lijken,’ zo wordt de huidige situatie op ons werelddeel in twee korte zinnetjes samengevat. De weinige echte vluchtelingen, volgens officiële schattingen niet meer dan ca. 2% van het totaa, niet te na gesproken, natuurlijk.
In een levensbedreigende situatie waarin alles op het spel staat wat de Europeanen na de Tweede Wereldoorlog met grote inspanningen hebben opgebouwd, zou je verwachten dat er massaal wordt geprotesteerd, nationalistische partijen overal nog veel groter zouden zijn, en zo snel mogelijk maatregelen worden genomen om onze eigen grenzen, mensen, vrijheid en welvaart te beschermen. Orlov: ‘In plaats daarvan zien we een belachelijk schouwspel van gedweeë, verwijfde Europeanen in uniseks kleren, die ‘nee tegen terreur!’ op de straattegels krijten.’
‘Europa pleegt zelfmoord door binnenlaten hordes migranten’.
Buiten ons werelddeel vragen veel mensen zich dan ook verbijsterd af of Europa eigenlijk al dood is. Daar zitten ook hooggeplaatste politici tussen, zoals de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov, die enige tijd geleden letterlijk zei dat ‘Europa zelfmoord pleegt’ door het binnenlaten van hordes migranten uit Afrika en het Midden Oosten.
Orlov: ‘De meerderheid van hem zijn jonge mannen... waarvan er relatief maar weinig in aanmerking komen voor asiel. De meesten van hen zijn vanwege een gebrek aan leesvaardigheid, onderwijs, werkinstelling etc. ongeschikt om enig soort werk in de EU te verrichten. Velen van hen zijn sowieso nergens voor op te leiden, omdat ze uit bevolkingen komen met meer aangeboren lichamelijke kracht en tolerantie voor ziekten, dan intelligentie.’
‘Behoorlijk veel van hen zijn islamitische radicalen die zichzelf als echte kolonisten zien; nog meer hebben er geen enkel probleem mee om Europeanen te beroven en te verkrachten. Enige duizenden zijn echte terroristen die hier naartoe zijn gestuurd en wachten op bevelen. Voor de meesten van hen is het binnenvallen en profiteren van de EU deel van een geweldig avontuur...’
‘Europese NGO’s geven hen opblaasbare reddingsbootjes en reddingsvesten, en sturen hen vanaf de Libische of Adriatische kust stuurloos de zee op. Daar halen de schepen van deze NGO’s hen weer op, om hen in Italiaanse, Griekse en Spaanse havens af te zetten, waarna ze maandenlang alles gratis krijgen, terwijl andere NGO figuren hen helpen met het papierwerk en de rechtbanken overladen met eisen tot asielverlening.’
‘Harde waarheid ontkent door verschuilen achter hypocriete, afgedwongen lafheid’.
De auteur erkent dat dit geen prettige voorstelling van zaken is, maar ‘de waarheid is vaak wreed en pijnlijk. Maar zonder de waarheid zijn we allemaal als lammetjes die naar de slachtbank worden geleid. Het weigeren te erkennen van deze waarheid door je te verschuilen achter een hypocriete, versleten sluier van ‘vriendelijkheid’ is niets meer dan lafheid.’
‘Het is moeilijk de redenen van deze afgedwongen lafheid te begrijpen. Waarom zijn de Europese elites zo vastbesloten om er bij hun burgers ‘tolerantie’ te rammen, en hen te vervangen door geïmporteerde barbaren?’...
‘Europeanen hebben het te makkelijk en comfortabel gekregen’.
‘Ik geloof dat de Europeanen het te makkelijk hebben gekregen... Als het leven moeilijk is worden kleine vreugdes diep gevoeld, zijn intelligente keuzes van kritiek belang om te overleven, en zijn heldendaden zowel nodig als gewild. Als het leven (te) comfortabel is worden mensen oververzadigd en moeilijk tevreden te stellen, worden hun voorkeuren decadent, worden veiligheidszaken aan specialisten overgelaten, en worden spontane heldendaden en individuele moed behandeld als symptomen van slechte sociale aanpassing.’
In het Westen zijn veiligheid en comfort doelen op zich geworden, zo vervolgt Orlov. Mensen met minder comfort (dus met minder welvaart, prestaties, ‘geluk’ en gezondheid e.d.) worden als minder succesvol en minder populair gezien (ook in bijna alle kerken, hetzij impliciet, hetzij expliciet). Er is een eindeloze competitie aan de gang om succesvoller en gelukkiger zijn (of in ieder geval te lijken) dan je buurman. De paar mensen die verder kijken dan enkel veiligheid en comfort, en hogere principes nastreven dan enkel aardig en tolerant zijn, worden met steeds vreemdere ogen aangekeken.
Maar veiligheid kan nooit worden gegarandeerd, nergens. Je kunt een ongeluk krijgen, worden beroofd, gemolesteerd of aangerand door een agressieve en/of hitsige migrant, of gewond raken of sterven tijdens een ‘Allahu Akbar’ terreuraanslag (en dat zijn ook ‘kleine’ steekpartijen of opzettelijk aangereden worden op een zebrapad of een trottoir, aanslagen die in de media als meestal naamloze ‘incidenten’ worden omschreven).
Sociaal slachtofferschap.
In Europa zijn deze ‘incidenten’ niemand meer zijn schuld; zelf mag je namelijk niet meer verantwoordelijkheid zijn voor je eigen bescherming en verdediging, dat moet je aan de overheid overlaten, ook als je wordt verkracht of neergestoken. En de overheid benadrukt dit slachtofferschap door enkel zijn afschuw uit te spreken als er weer eens doden zijn gevallen, en de daders vervolgens vrijwel zonder uitzondering als ‘verward’ neer te zetten, waardoor de boodschap wordt gegeven dat ook zij er feitelijk niets aan kunnen doen, het allemaal weliswaar erg treurig is, maar het leven morgen gewoon weer doorgaat.
Deze vorm van ‘sociaal slachtofferschap’, beter bekend als ‘social justice’, is een eigen leven gaan leiden in het Westen, en is voor veel groepen zelfs een identiteit geworden, waarmee tolerantie, acceptatie en allerlei privileges worden opgeëist en afgedwongen – en wordt dat niet gegeven, dan wordt onmiddellijk ‘discriminatie’ en ‘racisme’ geschreeuwd. ‘Als je een gehandicapte zwarte lesbienne bent, kun je al drie vakjes aankruisen,’ vervolgt Orlov cynisch. Waar wij aan toe willen voegen: kom je dan ook nog eens uit Afrika of het Midden Oosten en ben je moslim, komen daar nog eens twee vakjes bij.
De nieuwe Westerling ‘beschavingseunuch gevangen in 4-sterren LGBTQ kamp’.
De ‘nieuwe mens’, die voor het eerst in Europa verscheen en zich vervolgens over het hele Westen –en daarbuiten verspreidde- lijkt een voorkeur te hebben voor een ‘gedegenereerde vorm van menselijkheid,’ zoals de auteur het noemt. Het zijn mensen die geen hogere doelstellingen meer nastreven (met uitzondering van hun nieuwe religie genaamd ‘klimaatverandering’), en zich niet meer tot een groep, volk of natie rekenen, maar tot zoiets vaags als een (in realiteit niet bestaande) ‘wereldgemeenschap’, het ‘globalisme’.
Ze zijn gefixeerd op zoveel mogelijk comfort, veiligheid en voorspoed. Traditioneel specifieke mannelijke of vrouwelijke eigenschappen zijn bij hen vervaagd of lopen in elkaar over. Orlov: ‘Een soort beschavingseunuch die gevangen zit in een viersterren LGBTQ concentratiekamp.’ Dat is niet per se enkel negatief, vervolgt hij, want de meesten van hen doen verder geen vlieg kwaad, en proberen enkel hun leven te verbeteren.
Desondanks leggen de elites al hun onderdanen op grote schaal ‘multiculti’, ‘diversiteit’ en ‘integratie’ op, en landen –met name achter het voormalige IJzeren Gordijn- die daar weigeren aan mee te doen, krijgen sancties opgelegd, of in het ergste geval, zoals in de jaren ‘90 Servië, platgebombardeerd.
‘Nieuwkomers zien Europa als schatkist klaar om geplunderd te worden’.
De recente massale immigratiegolf heeft echter de sociale problemen en verschillen enorm uitvergroot. Eerst kwam Oost Europa in verzet, omdat de bevolking daar nog heel goed weet hoe het is om door een ideologische systeem onderdrukt te worden. Nu is ook Italië in opstand gekomen tegen de ‘woeste vreemdelingenaanval. Want deze nieuwkomers komen voornamelijk uit culturen die het tegenovergestelde zijn van tolerant en vriendelijk, en die hoofdzakelijk worden gekenmerkt door wreedheid, groepsvorming en religieus en politiek fanatisme.’
‘Zij willen hier leven, en wel nu, en genieten van de beestachtige kant van de menselijke natuur. Ze zien Europa als een schatkist die klaar is om geplunderd te worden.’ Terwijl de Europeanen zelf hun Middeleeuwse driften en wreedheden ver achter zich hebben gelaten, halen ze nu massa’s mensen binnen die uitgerekend daar in zijn blijven hangen.
De nieuwe, verwijfde West Europese man is niet in staat hier zich tegen te verweren, en zijn overheden willen dit niet, omdat die net zo goed worden gedwongen door dezelfde culturele gedragscode van tolerantie, politieke correctheid en gedwongen ‘aardig zijn voor iedereen’. De Oost Europese man is echter nog maar kort met het ‘tolerante’ en ‘diversiteits’ keurslijf geconfronteerd. Zijn neiging tot verzet en zelfbehoud zit nog veel dichter onder de oppervlakte. Op de recent ingelaste EU immigratietop werd dat nog eens onderstreept door het feit dat de meeste Oost Europese landen niet eens kwamen opdagen.
‘Droefheid bij het zien van het sterven van Europa’.
‘Kijkend vanaf nog verder naar het Oosten, zoals Rusland en Eurazië, is er een duidelijk gevoel van droefheid bij het zien van het sterven van Europa,’ vervolgt Orlov. ‘Een groot stuk menselijke geschiedenis staat op het punt te worden vertrapt en geplunderd... De overblijfselen en ruïnes van het Westerse christendom verdrinken in een nieuwe barbaren golf.’ West Europa wordt op zijn best een museum, zo besluit Orlov. (1)
Als het zo doorgaat, dan zelfs dat niet meer, vrezen wij. Dan wordt Europa ‘Eurabië’, een verarmd en totaal geïslamiseerd werelddeel, dat definitief zijn ‘eerste wereld’ status zal zijn kwijtgeraakt, en waar de laatste, ooit vrije Europeanen zullen worden gedwongen tot gehoorzaamheid aan de meest barbaarse religieuze ideologie die deze planeet ooit heeft willen veroveren.
(1) Zero Hedge / Cluborlov
(2) Afbeelding: Getty Images (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)
Via: xandernieuws