Op 20 januari 2018 lazen we in de media dat de Paus slachtoffers van misbruik door een katholieke voorganger van laster beschuldigt.
Typisch ‘christelijke’ nepvergeving: ‘Vergeef ons! (Maar op erkenning door de daders hoeven jullie niet te rekenen. Ik wil eerst bewijs zien!)’ (Afbeelding: Getty Images (2)).
Tijdens zijn bezoek aan Chili heeft paus Franciscus de mensen die als kind door een katholieke voorganger werden misbruikt –waar deze persoon in 2011 door het Vaticaan schuldig voor werd bevonden- beschuldigd van laster, omdat zij zeggen dat bisschop Juan Barros niet alleen het misbruik verborgen hielp te houden, maar soms ook gewoon toeschouwer was. Juan Carlos Cruz is één van de slachtoffers, en reageerde dat ‘er niets is veranderd in de kerk... Zijn vraag om vergeving is nietszeggend.’
Voorganger Fernando Karadima werd in 2011 schuldig bevonden voor het misbruiken van minderjarigen, en werd door het Vaticaan veroordeeld tot ‘levenslang boetedoening en gebed’. Desondanks kwam hij nooit voor een rechtbank, omdat zijn misdaden waren verjaard. De eerste slachtoffers deden al in 2002 hun mond open.
In 2015 laaide het schandaal opnieuw op toen de Vaticaanse leider Barros tot bisschop van het bisdom Osorno benoemde. Grote aantallen gelovigen, inclusief priesters, protesteerden toen tijdens de inwijdingsceremonie, en doen dat nog steeds. Volgens professor Patricio Navia is één van de gevolgen dat veel Chileense ouders nu twijfelen of ze hun kind wel een katholieke opvoeding moeten geven en naar een katholieke school moeten sturen, ‘omdat je maar nooit weet wat er daar gebeurt.’
‘Zijn vraag om vergeving is nietszeggend’.
Tegenover verslaggevers verklaarde de paus dat ‘er geen flintertje bewijs is tegen Barros. Het is allemaal laster, is dat duidelijk? Pas als ik bewijs zie, doe ik mijn mond open.’
Juan Carlos Cruz: ‘Alsof ik een selfie of foto had kunnen nemen terwijl Karadima mij en anderen misbruikte, en Juan Barros bij alles toekeek. Deze mensen zijn echt gestoord. De paus praat over verzoening met de slachtoffers, maar er is niets veranderd. Zijn vraag om vergeving is nietszeggend.’ (1)
Cruz doelt daarmee ongetwijfeld op de in veel kerken gebruikelijke nepvergeving, die enkel bedoeld is om de gebeurtenissen weer snel onder het tapijt te vegen. Veel slachtoffers voelen zich daardoor dubbel gepakt, omdat er geen openlijke erkenning / schuldbekentenis van het misbruik door de dader(s) aan vooraf is gegaan, een absolute voorwaarde wil er überhaupt echte (Bijbelse) vergeving mogelijk zijn.
Daders kunnen in kerken vaak ongestoord hun gang gaan.
Vorig jaar juni werd ook al de nummer 3 topkardinaal van het Vaticaan, George Pell, tevens topadviseur van paus Franciscus, in Australië beschuldigd van aanranding. Onafhankelijke statistieken wijzen uit dat seksueel misbruik in kerken nog vaker voorkomt dan daarbuiten.
Eén van de redenen is dat daders in kerken vaak jarenlang ongestoord hun gang kunnen gaan, omdat veel kerkleden op onbenullige wijze redeneren dat ‘zulke zaken bij ons niet voorkomen, hoor!’. En blijkt dat toch het geval, wordt meestal de genoemde nepvergeving uit de kast getrokken, om het voor de daders en omstanders makkelijk te maken verder te gaan alsof er niets is gebeurd. In het ergste geval, zoals nu ook met Juan Carlos Cruz het geval is, krijgen de slachtoffers zelfs (weer) de schuld, en stellen de daders zich zelf als slachtoffer (van ‘laster’ e.d.) op.
(1) Infowars
(2) Afbeelding: Getty Images / Luka Gonzales (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)
Via: xandernieuws
Tijdens zijn bezoek aan Chili heeft paus Franciscus de mensen die als kind door een katholieke voorganger werden misbruikt –waar deze persoon in 2011 door het Vaticaan schuldig voor werd bevonden- beschuldigd van laster, omdat zij zeggen dat bisschop Juan Barros niet alleen het misbruik verborgen hielp te houden, maar soms ook gewoon toeschouwer was. Juan Carlos Cruz is één van de slachtoffers, en reageerde dat ‘er niets is veranderd in de kerk... Zijn vraag om vergeving is nietszeggend.’
Voorganger Fernando Karadima werd in 2011 schuldig bevonden voor het misbruiken van minderjarigen, en werd door het Vaticaan veroordeeld tot ‘levenslang boetedoening en gebed’. Desondanks kwam hij nooit voor een rechtbank, omdat zijn misdaden waren verjaard. De eerste slachtoffers deden al in 2002 hun mond open.
In 2015 laaide het schandaal opnieuw op toen de Vaticaanse leider Barros tot bisschop van het bisdom Osorno benoemde. Grote aantallen gelovigen, inclusief priesters, protesteerden toen tijdens de inwijdingsceremonie, en doen dat nog steeds. Volgens professor Patricio Navia is één van de gevolgen dat veel Chileense ouders nu twijfelen of ze hun kind wel een katholieke opvoeding moeten geven en naar een katholieke school moeten sturen, ‘omdat je maar nooit weet wat er daar gebeurt.’
‘Zijn vraag om vergeving is nietszeggend’.
Tegenover verslaggevers verklaarde de paus dat ‘er geen flintertje bewijs is tegen Barros. Het is allemaal laster, is dat duidelijk? Pas als ik bewijs zie, doe ik mijn mond open.’
Juan Carlos Cruz: ‘Alsof ik een selfie of foto had kunnen nemen terwijl Karadima mij en anderen misbruikte, en Juan Barros bij alles toekeek. Deze mensen zijn echt gestoord. De paus praat over verzoening met de slachtoffers, maar er is niets veranderd. Zijn vraag om vergeving is nietszeggend.’ (1)
Cruz doelt daarmee ongetwijfeld op de in veel kerken gebruikelijke nepvergeving, die enkel bedoeld is om de gebeurtenissen weer snel onder het tapijt te vegen. Veel slachtoffers voelen zich daardoor dubbel gepakt, omdat er geen openlijke erkenning / schuldbekentenis van het misbruik door de dader(s) aan vooraf is gegaan, een absolute voorwaarde wil er überhaupt echte (Bijbelse) vergeving mogelijk zijn.
Daders kunnen in kerken vaak ongestoord hun gang gaan.
Vorig jaar juni werd ook al de nummer 3 topkardinaal van het Vaticaan, George Pell, tevens topadviseur van paus Franciscus, in Australië beschuldigd van aanranding. Onafhankelijke statistieken wijzen uit dat seksueel misbruik in kerken nog vaker voorkomt dan daarbuiten.
Eén van de redenen is dat daders in kerken vaak jarenlang ongestoord hun gang kunnen gaan, omdat veel kerkleden op onbenullige wijze redeneren dat ‘zulke zaken bij ons niet voorkomen, hoor!’. En blijkt dat toch het geval, wordt meestal de genoemde nepvergeving uit de kast getrokken, om het voor de daders en omstanders makkelijk te maken verder te gaan alsof er niets is gebeurd. In het ergste geval, zoals nu ook met Juan Carlos Cruz het geval is, krijgen de slachtoffers zelfs (weer) de schuld, en stellen de daders zich zelf als slachtoffer (van ‘laster’ e.d.) op.
(1) Infowars
(2) Afbeelding: Getty Images / Luka Gonzales (vrij voor redactioneel, niet commercieel gebruik)
Via: xandernieuws